Wij hebben de oplossing voor het rubbergranulaat uit kunstgras velden in een circulair economisch systeem t.b.v. groene daken

We denken er misschien niet over na, maar op een kunstgrasveld ligt gemiddeld zo’n 120 ton aan rubberkorrels. Korrels die niet langer dan twaalf jaar meegaan. Ceyes heeft de oplossing voor de verwerking van de korrels in een circulair economisch systeem.

Kunstgrasvelden
De levensduur van een kunstgrasveld (in het Engels ‘turf’ genoemd) is ongeveer tien tot twaalf jaar. Daarna moet het hele veld worden vernieuwd. De oude kunstgrasmat, inclusief de rubberkorrels, kan worden gerecycled. De mat (backing) wordt verkleind tot bruikbare deeltjes voor secundaire brandstof en de kunststofvezels en het zand worden hergebruikt voor nieuwe kunstgrasvelden. Als restmateriaal blijft de rubberkorrel over. En die korrel is nog steeds goed bruikbaar, maar niet altijd voor kunstgrasvelden vanwege het verlies aan elastische
eigenschappen. Er zijn inmiddels complete fabrieken om kunstgrasvelden te verwerken en de rubber korrels te recyclen. Voor het transport van één kunstgrasveld zijn tien vrachtwagens nodig. Lokaal verwerken is milieuvriendelijker. Dat doet Ceyes dan ook.

Groene daken
De nieuwe oplossing van Ceyes voor rubberkorrels ligt in het gebruik van de korrels als drainagelaag voor groene daken. De huidige groene daken gebruiken drainagetegels van
secundaire kunststof. Op die panelen komt een filterlaag te liggen waarop weer een laagje aarde wordt aangebracht voor de grassen of mossen. Als het regent, blijft 25 liter water in het paneel achter. Is het droog, dan verdampt het water. En op de zomerdag zorgt het voor een koel dak. Dit systeem werkt. Alleen in plaats van secundair kunststof kun je ook de rubberkorrels gebruiken.
De bijdrage aan het verminderen van CO2 is in dat geval veel groter. Voor het produceren van de tegels van kunststof is volgens een onderzoek van de Canadese University of British Columbia 15,75 kg CO2 per m2 nodig. Groene daken nemen CO2 op, wat compenseert. Toch duurt het 13 tot 32 jaar voordat de geproduceerde CO2 voor de tegel in evenwicht is met de opname van CO2
wordt aangebracht voor de grassen of mossen. Als het regent, blijft 25 liter water in het paneel achter. Is het droog, dan verdampt het water. En op de zomerdag zorgt het voor een koel dak. Dit systeem werkt. Alleen in plaats van secundair kunststof kun je ook de rubberkorrels gebruiken. De bijdrage aan het verminderen van CO2 is in dat geval veel groter. Voor het produceren van de
tegels van kunststof is volgens een onderzoek van de Canadese University of British Columbia 15,75 kg CO2 per m2 nodig. Groene daken nemen CO2 op, wat compenseert. Toch duurt het 13 tot 32 jaar voordat de geproduceerde CO2 voor de tegel in evenwicht is met de opname van CO2 door het groene dak. Bij een levensduur van veertig tot vijftig jaar van deze tegels, treedt er gedurende een paar jaar winst op CO2 uitstoot op. Voor de productie van een rubbertegel met rubberkorrels is slechts 3,05 kg CO2 per m2 nodig,
terwijl het evenwicht tussen productie en opname van CO2 slechts drie tot zes jaar is. Neem daarbij de veel langere levensduur en het is duidelijk dat rubber milieuvriendelijker is dan kunststof. Het enige nadeel van de rubbertegel is het gewicht: 20 kg in plaats van 3,5 kg per m2.

Circulaire economie voor rubber
De basis van de oplossing van Ceyes voor de circulaire economische toepassing van rubber ligt in kleinschalige verwerking. In plaats van grote fabrieken neer te zetten, wil Ceyes, deel uitmakend van de C 40 Cities Climate Leadership Group, bij grote steden gemakkelijk verplaatsbare, kleine units neerzetten. Zo voorkom je grote transportafstanden. De kunstgrasvelden kunnen in container worden verwerkt om de rubberkorrels terug te winnen voor de rubbertegels voor op groene daken. Voor het maken van die tegels is een TILE box beschikbaar. De tegels zijn na gebruik – denk aan de honderd jaar – nog steeds te recyclen, net als de containers.

Kleinschalige techniek
Elke container heeft een specifieke functie en kan, indien gewenst, ook worden verplaatst. Voor de TURF box wordt samengewerkt met het Franse MTB, een bedrijf dat dertig jaar ervaring heeft op het gebied van machines voor bandenrecycling. De TURF box bevat shredders en zeven. De kunstgrasmat wordt eerst in een voorshredder
verkleind tot hapklare brokken, waarna een verdere verkleining wordt gedaan in de box. Zand, rubberkorrels, vezels en mat worden gescheiden. Voor de TILE box wordt samengewerkt met een Italiaanse machinebouwer en met polymeer fabrikant in Engeland. Uiteindelijk is het de bedoeling dat Ceyes de drie boxen wereldwijd gaat verkopen. Daarbij staan de C40 steden bovenaan het lijstje. De kleinschalige mogelijkheid van lokale verwerking van banden levert een grote bijdrage aan het milieu. Enerzijds door de circulaire verwerking, en anderzijds door vermindering van de CO2 -uitstoot vanwege het veel kortere transport van banden en kunstgrasmatten.

Een mooi staaltje innovatie in de circulaire recyclingtechniek vanuit Europa.